Het overlijden van iemand van wie je houdt; we krijgen hier in ons leven allemaal mee te maken. Iemand met wie je een speciale band had, valt zo maar weg. De wereld staat stil. De grond is onder je voeten verdwenen. Niets is meer zoals het was. Het leven gaat door. Hoe doe je dat?

Rouwen kost veel energie en gaat gepaard met veel emoties: Pijn, verdriet, angst, onzekerheid, wanhoop, boosheid. Het kan zelfs zo zijn dat je helemaal niets meer voelt. Ook lichamelijke klachten kunnen zich voordoen: Vermoeidheid, gebrek aan concentratie, hartkloppingen en tal van andere klachten.

Rouwen is geen ziekte. Het is hard werken! Het ene moment ben je verliesgericht bezig: Je hebt een dierbaar iemand verloren en moet daarin een weg zien te vinden om door te leven. Het andere moment ben je herstelgericht bezig. Het dagelijks leven moet ook verder gaan. Het is belangrijk dat beide kanten aandacht krijgen en in evenwicht blijven.

Het rouwproces kun je wel vergelijken met het roeien in een bootje: Als je harder aan de ene riem trekt dan aan de andere, raakt het bootje uit balans.

Maar al te vaak wordt door de omgeving opgelegd wanneer het rouwproces beëindigd moet zijn. Het gebrek aan mogelijkheden je over je verlies te kunnen uiten kan blokkerend werken. Met een ervaringsdeskundige, in verlies gespecialiseerde coach hierover praten kan veel oplossen.